-In de nrc, weekend bijblad leven, van 15/16 juni 2019 een artikel: ‘De jeugd van tegenwoordig’ en voor het eerst in mijn leven denk ik etymologisch aan het woord tegenwoordig en allemachtig; tegen-woordig; tegen…..woordig; de jeugd tegen het woordig woord van de ouderen; hoe zit dat?
-We banjeren verder door de Taalstaat.(Gehoord in het radioprogramma De Taalstaat op 20 november 2018)
-Met al mijn tijd heb ik voor u geleefd. (biografie Herman Gorter)
– Alsof de taal danst en dan zich opvouwt en weer heel rustig wordt’ (Eric Leijendekker over de taal van Gorter.)
-Ik bijzonder mijzelf, er zit nog zoveel goeds in mij. (op station Eindhoven bij actie Dutch Design Weekend in een soort metalen graffiti neergeschreven.)
-Ik verstond Ginvis, maar het was Vinvis.
-Je kunt zeggen wat je wilt, maar het hoeft niet. (Merel Morre)
– Als we maat houden kunnen we misschien ook het klimaat houden. (M.M.)
-‘…………………….. IS A JOY FOR EVER’, hoorde ik Tineke Schouten zeggen en ik kan er maar niet opkomen wat het begin van die tekst is, terwijl die toch altijd in mijn hoofd gebeiteld zit.
-Je hoort soms uitdrukkingen waarvan je niet weet of het vaste zegwijzen zijn of ideografische subjectieve opmerkingen, b.v.:
‘Hij heeft wel een houten jas aan.’
-Ik zei tegen mijn vrouw ; ‘Misschien wordt het tijd om de enveloppen klaar te maken.’
-‘Jij staat wel stevig in je broek.’
-Deze pannakooi is voor jongeren uit Haterse Hei die panna-voetbal spelen.
– Toen ik in de vervelende maar wel openbarende briefwisseling tussen Willem Frederik Hermans en Gerard Reve de volgende zinnen las: ’It is extremely unpleasant work, this typing of the very final draft, and it is impossible to appreciate anything in it any more. It looks like a chain of boring meaningless words. I hope You will like it a little bit.’, herkende ik de woorden. (Hermans vond deze brief van 23August 1955 trouwens nonsensicaal, mag je wel afleiden uit zijn opmerkingen erbij. Maar ze waren nog beleefd tegen elkaar; twee literaire bloedbroeders die elkaars schrijven bewonderden.).
-Penurium, een discreet patent dat je mannelijkheid met 7,5 procent verlengt. (spamreclame)
-Als ik in het oude woordenboek van Van Dam naar de betekenis van een Spaans woord zoek word ik dikwijls verrast door Nederlandse woorden waarvan de betekenis me ook ontgaat, zoals bij voorbeeld bij espalmandor; plaats waar schepen gehogd of gevarkend worden.
– Het lijkt me dat er overtuigend bewijs is dat we misschien niet alleen in het universum zijn. (gehoord op t.v. in uitzending over exo-planeten.)
-Toen ik weer eens in dat vreemde achttiende-eeuwse boek ‘Het leven en de opvattingen van de Heer Tristram Shandy’ bladerde, dacht ik; ‘Hier zou je honderden zinnen om over na te denken uit kunnen opdiepen’, maar besloot dat toch niet te doen, waarbij je ook nog kunt nadenken over de structuur naast de bizarre inhoud.
-Ben tot boek vier gekomen in het boek van Tristram Shandy van Lawrence Sterne dat me op een vreemde manier boeit maar nu is het wel genoeg geweest en ik begrijp Samuel Johnson die t.a.v. het boek opmerkt:’Nothing odd will do long.’, en ’t is een boek om door te bladeren zodat het soms je ziel verlucht en hierbij enige zinnen eruit want die gaan over Don Quichotte, op wie ik in deel 3 van Het langste gedicht WANDEL de aandacht vestig.
-’Maar ook staat even onomstotelijk vast dat Rossinants zelfbedwang (zoals valt te staven met de episode over de vrachtrijders uit Yanguas) niet voortsproot uit enige lijfelijke tekortkoming of onvolwaardigheid, maar uit de onverstoorbare regelmaat van zijn bloedsomloop. – En laat mij u vertellen, Mevrouw, dat er op aarde heel wat gedegen kuisheid bestaat, waarover je met de beste wil van de wereld niets beters zou kunnen opmerken.
-‘Hoe dat ook zij, omdat ik ernaar streef volledig recht te doen aan ieder schepsel in dit dramatische werkstuk ten tonele gevoerd,- kon ik dit onderscheid ten gunste van Don Quichots paard niet verdoezelen, — maar in ieder ander opzicht was het paard van de parochieherder precies eender,–want het was zo’n magere, miezerige en minne knol dat ootmoed in persoon hem had mogen bestijgen.
-‘Trap er niet in, maar gooi het ook niet weg.’ Zin over authenticiteit door Martin Doorman uitgesproken na een debat in Filosofisch Kwartet.
-De zin:‘Je moet weten waar je niet moet zijn’, kreeg ineens een geweldige betekenis toen ik een hittegolf probeerde te hanteren.
– Twee zinnen die het leven verschillend kunnen beïnvloeden:
– ‘Je moet weten waar je wilt zijn.’
Je moet weten waar je niet moet zijn.’
Samuel Johnson zei, nadat hij had gelezen
Van Laurence Sterne; Tristram Shandy:
“Nothing odd will do long.’’ Okay,
Toch neem ik je even mee in Tristram Shandy.
Blader het door en geniet een beetje.
‘Al dit onvoorziene oponthoud, waarvan ik eerlijk gezegd geen notie had toen ik aan de slag ging;- maar dat, besef ik nu, naarmate ik verder kom eerder toe moet nemen dan af,- heeft mij een idee aan de hand gedaan waaraan ik vast van plan ben me in het vervolg te houden;- en wel, niet te gaan jachten,- maar op mijn gemak per jaar twee deeltjes levensgeschiedenis te schrijven en te publiceren; -en wordt rustig doorwerken me vergund, en kan ik een passabel contract met mijn uitgever sluiten, het mijn leven vol te houden ook.”
Nu ja, wil je dit 18de eeuwse boek lezen, leg het op je nachtkastje en doe er twee jaar over, telkens een stukje. Zoals misschien die boekjes WANDEL. Lees eerst hoofdstuk 22 van deel 1.
‘Afdwalingen zijn buiten kijf de zonneschijn, – ze zijn het leven en de ziel van het lezen;-schrap ze uit dit boek,- en je kunt net zo goed het hele boek schrappen;-eeuwige winterkou zou heersen op iedere bladzij; maar geef ze de schrijver terug, en zie,-hij treedt naar buiten als een bruidegom, -wenst iedereen jolijt, waarborgt verandering van spijs, en weert verlies van appetijt.’
Dit boek is zo odd dat ik niet weet, na deel 1 gelezen te hebben, dat ik niet weet of die raad om het 2 jaar op je nachtkastje te leggen nu een goede raad is en Laurence Sterne eindigt dit deel 1 dan ook met de volgende woorden:
‘Op dit punt, Mijnheer, ben ik zo akelig precies dat ik, moest ik aannemen dat u erin geslaagd was u vooraf ook maar het minste idee of de geringste voorstelling te vormen van wat er komt op de volgende bladzijde,- die uit mijn boek zou scheuren.’
