Een film

Van rap of hiphop, laat staan gangstarap ben ik nauwelijks op de hoogte. En ’t bestaat toch al 40 jaar. Maar mensen, als je doordenkt, waarvan zijn we op de hoogte in deze complexe wereld waar we zoveel krijgen voorgeschoteld? Ondertussen hebben we er wel over gehoord en je zou kunnen zeggen dat je er van op de hoogte bent. Maar nu ik de film, filmhit in de V.S., ’Straight Outta Compton’, heb gezien en een beschrijving van Bor Beekman in de Volkskrant heb gelezen, heb ik toch het gevoel iets meer op de hoogte te zijn.

Maar al dat indirecte op de hoogte zijn, wat stelt het eigenlijk voor? Toch, van alles wat niet tot je directe omgeving behoort, ben je aangewezen op nieuws en je vertaalt het dikwijls naar een gevoel van ‘kennen’. Al naar gelang ik ouder ben geworden zet ik er meer en meer vraagtekens bij en denk vaak; ‘Wat weet ik er eigenlijk vanaf?’

Wel erg veel geweld in die film en is dat nu allemaal zo geweest of was het een tikkeltje minder en heeft de regisseur F. Gary Gray daar op gefocust? Dat weet je toch maar niet als je er niet bij bent geweest. In ieder geval geeft dat aspect me wel weer het gevoel dat ik het politiegeweld tegen zwarten in de V.S., waarover je de laatste tijd zoveel leest en op de teevee ziet, denk aan Ferguson, een beetje beter kunt plaatsen. Maar in hoeverre is het tekenend voor het gedrag van de politie in zijn algemeenheid in het grote land? In ieder geval is er wat aan de hand en zo vorm je een wereldbeeld dat natuurlijk  realiteit in zich draagt. Maar voorzichtig, hoe weeg je de dingen?

Wat mij natuurlijk aantrok waren de ritmes en de groove en de syncope en vooral ook woorden en teksten. Daar gaat-ie… N.W.A., Niggaz Wit Attitudes. – Straight Outta Compton – Fuck tha Police – iets met wadda, ja wat onthoud je? – en zoals gezegd, ’t was nieuw voor mij dus ik citeer nog maar wat; – fuck the westside; beanpie, hoodgirls, junks, drive trough. Maar dat zijn niet zozeer teksten die de film karakter geven.

Nu ja, een goede film. ‘k Proef de sfeer van L.A. in ieder geval en daar ligt weer een directe ervaring onder. Weliswaar van 40 jaar geleden, toen ik er een weekje was, maar toch, ’t vormt mede het beeld dat ik nu van die gangstarap heb. Gaat overigens over Dr. Dre, Eazy-E, Ice Cube, rapper MC Ren en DJ Yella, hoe verzin je, ’t, en noem maar op. Niggaz 4 Life, Ruthless van Eric Wright (alias Eazy E), Compton, een zwarte achterstandswijk in Los Angeles. Nu ja, mijn vrienden zijn ’t niet maar ’t lijkt me een goede film en niets menselijks is ons vreemd en in hoeverre kennen we nu eigenlijk al die groepen en mensen die ons uit global wereld steeds weer tegemoet treden? Vluchtelingen bij voorbeeld? Wat weten we van hen en hun situatie? Tja, ook over hen heb ik me een beeld gevormd.