Uit het raam (8 t/m12)

De boom revisited

Een mooie foto weliswaar (bij Uit het raam 4), maar enigszins uit
de verkeerde hoek. Ygdrasil, de boom, de beuk,
de es, is hier wat rommelig vol warrig bladvertoon.
We nemen hem en face, zien nu zijn bladerkroon
afgerond tegen de lucht, gelijk een bouwwerk
dat soms storm doorstaat, in elementen zucht,
en in de winterlucht staketsels toont.
Een schuilplaats aan de vogels biedt.
Eksters, kauwtjes, kraaien, duiven,
Nu, zo bijzonder is dat niet, het lied
dan van een nachtegaal maar eens genoemd.
Het grootse goddelijk aspect maar zonder
bijgeloof en laten we maar niet verhelen
dat hier natuur direct haar stem laat horen.


Uit; Het visioen van de zieneres, de Völuspá uit de Edda

-Ik weet waar een es staat, die Yggdrasil heet,
een geweldige boom, met wit leem begoten;
van hem komt de dauw die drupt in de dalen,
altijdgroen staat hij boven de bron Lot.

-Ik weet waar Heimdals oor ligt verborgen,
onder de heilige boom gewend aan onbewolkt blauw.
Ik zie een rivier met lemige waterval
wegvloeien uit Walvaders pand …’ –

 

 

De Yggdrasil…………………….De wereldboom
Met de voornaamste goden,
Met kolossale wortels, met het dodenrijk hel
En luister wel, met de bron Mijmeraar
Waar drie nornen wonen.
Zij staat achter ons huis
En heet daar beuk.


Afgedwaald en weer thuis

Naar verre Noordse streken afgedwaald,
Weer terug naar huis en uit mijn bed
Als ik de laatste maal weer wakker wordt
Dan zie je daar de esbeuk en stort
De afgrond in waar alles anders is.
Maar toch weer niet want je wist al
Dat in het levende heelal de tijd
Je al heeft voorbereid. En de natuur
Je altijd meegedragen heeft.


Vanochtend weer, de boom vanuit mijn bed

Ik dacht aan het Hercynisch woud dat oud en ooit
Van Engeland tot aan Kamtsjatka lag en nooit
Verdwijnen zou met stille plekken in het bos waar je
Na jacht des middags lag bij een stil meertje of
In ‘t mos onder een eeuwenoude boom en droomde
Van je liefde die een vrouw betrof die noch lezen,
noch schrijven kon, maar dat besefte je toen niet.
Vanuit je bed droom je de wereld bij elkaar en
Ook de toekomst waar de mens verdwijnt
En er iets nieuws, een zombie verschijnt.
Die al die flauwekul van liefde niet nodig heeft
Omdat hij voorgeprogrammeerd
Wel duizend jaren heeft om door te brengen.


Andere bomen

Nog meer over de boom? Laat maar, laat maar!
We willen slechts de mei bezingen en lopen
Met Gorter langs een stille watergracht.
Kijk zie de pracht van linden aan de dorpsstraat.
En dan die nacht in juni toen wij
Onder de kastanjebomen zij aan zij,
Hierbij dan nog een plaatje, allebei
Weet je het nog?

 

 

 


 

Plaats een reactie