Aspasia wat vloeit mij aan,
uw schedeldak is volle maan.
Dacht ik toen ik Aspasia las
Een brief van Flaubert was
daar de oorzaak van, nee niet
naar mij, maar naar zijn lief Louise.
-Ambrosia, wat vloeit mij aan?
Uw schedelveld is volle maan
en alle appels blozen-
Wat deksels, wie is Aspasia?
Ik duik naar ’t net en ga
des werelds wegen langs
en vang haar in mijn netten
Hetaere en veel meer, ik sta
ervan te kijken.
Maar wie is dan Ambrosia?
En ook nog Anastasia.
Ik was verrast, Ambrosia,
Door haar kleurenpracht
Anastasia,Je hebt het ver gebracht.
Op Broadway, Aspasia slaat alles.
Aspasia; Vaticaans Museum- Aspasia van Marie-Geneviève Bouliar
Kijk, twee portretten, haar zinnelijkheid
Blinkt niet zo uit, zij was haetare en veel meer,
En Pericles haar echtgenoot een heer
Naar wij veronderstellen.
Wij zoeken nog naar een portret waarin
Haar erogene zones beter neder zijn gezet.
Nee niet van de AMBROSIA, de pollenplant
Maar van Aspasia uit Griekenland.
En Anastasia komt weer naar Nederland,
Circustheater, september, aan ’t Noordzeestrand.
Thera Muzetotalloss
Magnolia wat groeit me daar
Uw bezigheid in zoeter staar
En alle bloemen bloeien
De manke Jelle die daar stond
Zijn scheve ogen open mond
Met bloemblaadjes te stoeien
Die Suze is zijn achternicht
En alles is op hem gericht
Dat tussen twee gestoorden
De vlinders fladd’ren in het rond
Ze zitten nu waar hij net stond
Ze zijn het eens geworden…
Persiflage op: Vera Janacopoulos van Jan Engelman
Beste Thera,
Dat was een mooie persiflage op Aspasia. Of van Aspasia op Ambrosia. Het duizelt me een beetje en ik zocht op de website Aspasia van mijn hand weer eens op want was het vergeten en was tevreden. Altijd willen we weer rationeel zijn en ook nu gingen mijn hersentjes weer werken om te zien of er diepere betekenissen in onze teksten staken, maar nee, juist het oppervlakkige wilden wij naar voren halen. Nietwaar? Alhoewel? Echter… ga ik jouw sterke persiflage nog eens goed bekijken, want vast en zeker steunt ze op wederwaardigheden in je leven ook. MAAR TOCH; DE DIEPTE VAN DE OPPERVLAKTE. Maakt dat de tekst van – hoe heet de schrijver van Jacopoulos ook alweer zo gauw ? – niet juist op het leven gelijkend en zo sterk? Van die journalist uit Utrecht. Even opzoeken O ja, Jan Engelman.
Hartelijke groeten en nogmaals; mooie tekst.
Wim Becker