Vuigpoot terwijl ’t volk roept; verdwijn, ga weg.
blijf jij maar zitten vastgekleefd op je troon
van valse gedachten. Ga weg, ga weg, we verwachten
helemaal niks van jou. Jij ouwe idioot, val dood!
En dat schoelje lang getraind dat meent
Er op los te moeten slaan. De KGB vereend
onder hun zwarte maskers het is vuigpoot,
je tuig uit het verleden opgestaan.
Wat denk je nou, jij ouwe vent, denk je
Dat je aanwezig bent? Je vliegt een rondje
En je kent het alfabet van deze tijd nog niet.
Pas op, dat niemand je hier ziet. Ga weg, ga weg.
Het leven gaat voort.
‘Misschien,’ zei hij, hij zei het zacht
’misschien verlies ik supermacht.’
Heel even maar en op de straat wordt
hard gemept terwijl het leven verder gaat.
Drie namen, spreek ze maar luid uit.
Klinken in Belarus van noord naar zuid.
In’t westen struikelen we erover.
Een lettergloed van vrouwentover.
Svetlana Tikhanovskaja (midden)
Maria Kolesnikova (rechts)
en Veronica Tsepkalo in de Volkskrant van 9.9.2020
Het was me al eens eerder opgevallen. Ze zijn zo knap, de
vrouwen van Wit- Rusland, nu van de straat gesleept
Door zwarte lui met helmen op. Zo gaat alleen het tuig
Met vrouwen om. Nou ja, eens of weldra
Wordt Loekasjenko over straat gesleept. Ga, ga nu !
De politie
En iedere dag dat zij weer moeten slaan,
De mooie vrouwen in politiewagens duwen
komt er een scheurtje in hun ziel, een paar
zullen er meer verruwen maar waar
geen kruid tegen gewassen is maakt
naar ik gis de anderen steeds weker.
Totdat ze onzeker denken; Ga weg; ga weg!
