Je kent het wel, de spreeuwenzwermen.
Zelf gezien of misschien wel op het doek.
Prachtig en overweldigend, een natuur-
gebeuren van jewelste, fel, draaiend
de hemel aaiend in de schemering.
Voordat zij kwetterend in bomen strijken.
Het lijken wel de dagen vóór cultuur
Alhoewel, je weet wel beste buur, zij in de stad
gaan slapen en zich onderling vermaken
met taal die wij nog niet verstaan.
Nu staat een foto in de krant met Vogelkunst
erboven en wij geloven nauwelijks onze ogen.
Een zwermvogels bij de Costa Brava, een fractie
van seconde vormden zij een reuzenvogel.
Gegoochel van natuurgebeuren.
Zo dacht ik en ’t kan waar zijn en voorwaar,
Hoe krijgt natuur dit voor elkaar? Maar toen
dacht ik, misschien is het wel fake. Ik keek
en keek en weet het niet? Het lijkt of leek
zo echt en toch; wat is vandaag de dag nog waar?
(VOGELKUNST. Een foto in de Telegraaf; 4 januari, hier graag geplaatst.
Een zwerm spreeuwen bij de Costa Brava vormde een fractie van een seconde een reuzenvogel. Fotograaf Daniel Biber was zo gelukkig de momentopname te maken)
