Brand van de Notre-Dame

Stervend toont zij nog haar pracht
van hoge bogen; in de avondnacht.
De hoge vlammen springen naar de hemel toe
Haar lange spits, toen moe, donderde op ’t dak
Een zucht brak los uit de menigte.

Het is maar een gebouw, hier sterft geen mens,
Kijk hoe zij stervend prachtig door de gele vlammen,
de bogen donker in de avondlucht, ter neder valt.
Fosfor! God en de duivel samen.
Een flakkerend licht verlicht de oude ramen.

Het is alsof Monet of anders Turner wel
Ons ’t laatste avondmaal in de hel wil tonen.
Het is geen mens, slechts oude steen
Toch wonen hier miljoenen zielen.
En treur je om de tongen die ten hemel varen.

Kijk hoe zij brandt, het flakkerend licht
Roept het gezicht naar voren dat je dikwijls zag
Nu donker in de nacht haar ingewanden
Naar buiten schijnen en de lijnen van de dood
haar door de ledematen kruipen.

Brand 15 april 2019
Foto: Hubert Hitier /AFP; Volkskrant 16 april 2019 


One thought on “Brand van de Notre-Dame

Leave a Reply to leo becker Cancel reply