Ach! De actualiteit?

Even ter herinnering, we waren het zelf al vergeten, maar in de titelbalk staat onder: ‘Literair- plus in acht categorieën’ bij actualiteiten: ‘actualiteiten; over actualiteiten en invallen daarbinnen’ en hieronder gaat het inderdaad daarover en vooral ook over de invallen daarbij want als ik het goed zie is de actualiteit dikwijls minder actueel dan we denken en eigenlijk ook, kijk bij voorbeeld maar eens naar de hieronder genoemde oorlogen en gebeurtenissen van vandaag de dag die gewoon gespiegeld worden in het verleden, is het verleden nog heel actueel.
En wat vandaag actueel is, is het weerbericht uit de Volkskrant van 16 juni 2017.

Waarom lezen?

Gewoon een vraag die ik me wel eens stel.
’t Hangt van het boek af. Nu weet ik het wel.
Dat komt omdat ik ‘Mijn kleine oorlog’ lees,
een klein boek van Louis Paul Boon. Herlees.
Tja, als ik de puinhopen van Aleppo zie, dan
is het verleden weer actueel en lees je dat in vele oude boeken.

Actueel

Actueel? Mijn tuin is actueel.
Sorry? Nou ja, weet ik veel.
De kabinetsformatie staat in het gareel
Van rechts en links; Groen links, de V.V.D.
Met C.D.A., D66 en hoe staat het er nu mee?
En ‘t Midden Oosten, iedere dag weer actueel.
Ja, weet ik veel. Iran, Irak, en bommen op
Raqqa, Mosoel, Yemen en hou even op, Syrië.
En in Amerika die Trump en weet ik veel,
In Venezuela stijgt de woede naar haar top.
Maduro ja en een fiasco van de legertop
Ja actualiteiten zijn er wel genoeg, maar iedere dag,
Is toch mijn tuin het actueelst, daar mag
ik graag over de wereld soms een beetje denken.

Oostvaardersplassen (uit: Het langste gedicht WANDEL)

Onze wereld is vol, vol, vol van alles vol, vol ook van satire.
Alles bedacht en toch weer niet, ze is voller dan de rivieren
van water zijn en toch als je Voltaires Zadig leest, een feest
van satire, dan denk je wacht; al die columns zijn zacht als boter.
Er moet nog veel ontmanteld worden want kijk waarom waarom
wordt de bron van veel niet onder de loupe genomen? Waarom
mogen overdag bij Ramadan Islamieten geen water drinken?
Als ’t heet is als de zon schijnt en waarom schijnt mij verlinken
banken, slechts geld met geld verdiend, nog de productiekrachten.
En waarop wachten miljoenen Christenen? Leven zij eeuwig voort?
De priester legt een ouwel op je tong, je drinkt wat wijn.
Je zonden zouden dan vergeven zijn? En staatsgeheimen?
Verdwijnen zij in een bodemloze put? En zoveel is taboe.
We komen zelden in de slachterijen en waarom zou Iran de vijand zijn?
Okay! Maar ik vermoed veel geld gaat van Salafisten toe
naar IS, van Mekka, naar onze moskeeën. En bij Zadig zie je wel
hoe achterlijk en hoe de hel op aard aanwezig is, en zeker en gewis
leven wij in een gelukkig land, maar relatief, er is veel aan de hand
wat niet zo duidelijk is te zien. Misschien kan Zadig nog …. En toch,
we leven in een gelukkig land en ’t blijkt in Ede nog het meest.
Een feest van onzin wordt beweerd in sociologisch onderzoek
Dat met de broek van wetenschap zich heeft getooid.
Nu ja, je leest het niet, misschien heb je slechts het uiterst ‘resultaat’ gezien.

Tuingedicht

Ach, ik geniet toch wel van de tuin al bloeit ditmaal
de margriet er niet, maar die heeft nooit in mijn tuin
gebloeid, ook de sering draagt dit jaar geen bloemen,
de digitalis verschijnt niet en volgens mij komt dat omdat
ik zomaar wat heb rondgesnoeid; je hebt een zgn. wilde tuin.
Prima maar betekent dat nu dat je alles maar bloeien laat
en soms wat ruimt en snoeit en doet dat dan geen kwaad?
Jaren geleden is de Teunisbloem al verdwenen
die ’s avonds lichtte in de schemering en ook verschenen
de viooltjes niet meer, maar ja mijnheer, dat zijn eenjarigen.
Mijn tuin is ongeveer als dit gedicht met een gezicht
in plooien en je vraagt je af kan dit nu wel? De burgers
in de buurt snuiven soms en vinden het maar rommelig.
En het is waar, ik geniet ervan omdat het ook alleen maar kan
wijl anderen hun borders goed verzorgen en morgen
ga ik weer bij vrienden op bezoek, geniet van hun tuin en zorgen
om het wieden heb ik niet. Misschien ben ik een stuk verdriet
want aardappels heb ik ook nooit gepoot en voedsel haal
ik zomaar uit de winkel. Kijk ik bedoel ik eet en weet
niet eens hoe het allemaal groeit. Geboeid, dat wel, kijk ik
naar akkers en naar weiden en naar tuinen en de heide.
Kijk, zie je wel, kijk eens en heeft nu dit gedicht een plot,
of iets wat erop lijkt, intrige, nut of noodzakelijkheid?
Ik zou het werkelijk niet weten, maar al te nette tuinen,
Is dat niet overdreven? En wilde tuinen ook? Wijd
om ons heen ligt immers Tuin van Eden, de oorsprong van natuur.
Nu ja, zoiets wilde ik eigenlijk beweren, een brokkelige muur
hebben wij om haar heen gebouwd, nu ja ik houd
bijzonder veel van mijn wilde tuin.

Een lelijk howlgedicht met een grond van waarheid

De president zegt krankzinnige dingen, je moet jezelf dwingen
je oren te geloven en nu weer meer kernkoppen in de V.S.
Om eerste te zijn. Hoe hinderlijk 200 minder dan Rusland.
7.000 omtrent is al genoeg, wij waren juist blij met veel minder.
Maar toch nog teveel. Heel mijn ziel noem het lichaam
is tégen, maar misschien is dat niet goed gezien.
Was het niet Nixon die met China …, weet je nog wel en hij was
communistenvreter en opende niet Reagan de deur van de muur?
Zet Trump dan niet heel slim Poetin voor het blok en die
geeft de dreiging wat op en krijgen we minder atoom en de klok
tikt weer langer op aarde? Zo klaarde het weder weer op.
Het is een constructie, gedachtegang maar ik ben bang
dat die vlieger niet opgaat want ‘k zie de hang naar
geweld, maar wie weet en misschien duurt het niet lang.
Hallelujah en vrede op aarde en wees maar niet bang,

Bommen

Verrassing? Dat bombardement op vliegvelden in Syrië.
Ja, nee, we zitten er maar mee maar kijk eens aan
Mijn ogen noemen welgedaan wat Trump hier ordonneerde.
Laat Assad na ’t vergifbombardement maar smelten in zijn vet.
Hier worden puntjes op de i gezet.
Je denkt aan gruwelijke zaken, aan Guernica gebombardeerd.
Maar Assad heeft nog steeds niets geleerd van geschiedenis,
Toch lijkt het sterk dat Trump reageert, (America first); men noemt
het onvoorspelbaarheid, gekweld denk ik: ‘Voorwaar,
wat zal er worden, komen, slapen, waken in nog vier jaar?

Zo die je, een constructie, gedachtegang maar hier een klein bewijs,
Een goede daad, maar bloed op bloed? Je bent niet wijs en
in de toekomst zullen we wel zien waartoe dit leidt misschien.
Heel intrigerend zeg ik vanuit mijn luie stoel. Welk smoel
zullen we in de toekomst vaker zien? De wereld lijkt een horrorscène
‘Alle dagen zal ik wenen, nu de oorlog is verdwenen’
Schreef de dichter, het staat op een plaquette in mijn stad.
Zo lees je nog eens wat hetgeen je aan het denken zet.
En waarom Syrië? Ligt het niet mijlen van je bed?
Das war einmal, de wereld is nu klein met mensenstromen,
vet en dringend in de krant en alles op de media gezet.
Zoek achter alle commentaren snel na een gebeurtenis
maar niet teveel en volg de grote lijn. Met ’t bombarderen
van airfield Al Sharyat kunnen we tevreden zijn.
Noodzakelijkheid schreit niet teveel. Wel wijs ik even op het feit
dat we droogte, honger, mensenmassa’s in miljarden
misschien wel wat verwarden met vrede en voorzienigheid.

Waanzinnige taal

Wat is er aan de hand? Men spreekt van nucleaire oorlog
Op het Koreaanse schiereiland. Waanzinnige gedachte,
Maar alles bij elkaar denken we aan 1914 toen daar
ook oppervlakkig werd gespelevaard, zo’n vaart
zou het niet lopen. Laten we hopen dat het niet waar is.
Kijk een krankzinnig land vol vervolgingswaan, daar gaan we weer.
Hoor naar de propaganda en zie ’t bizar toneelspel met soldatenpas.
Als het niet ernstig was; je zou die Kim niet ernstig nemen.
O lieve heer, daar gaan we weer en het wordt tijd dat Xi en Trump de
zaak met elkaar, daar gaan we weer, want beiden lieve heer,
hun taak geen nucleaire macht erbij, welnee mijnheer en daarbij
komt hun beiderlei belang. ‘k Ben bang de wereld is niet wijs!

Samenhang

Zie je de samenhang? Het leven en de dood?
Dat blijft maar actueel. Veel actualiteit is
uit de oude doos. Mijn tuin is wel wat wild,
Maar ook de actualiteit gedijt daarbij. Wij
stromen mee in de geschiedenis. Vijfstromenland!

---