Noem het voor mijn part de schoonheid van de Boze.
Bij al die beschouwingen over de aanslagen van vrijdag 13 november in Parijs, mis ik het benoemen van het Kwade.
Een vorm van decadentie zou ik zeggen. Bij al die verklaringen wordt vergeten dat er mensen zijn die van het kwaad houden. Nergens lees ik: ‘Ah, ik deed het, want ik houd van het kwaad.’ J’AIME LE MAL.
Meng het voor mijn part met onverschilligheid, slechte opvoeding, gebrek aan empathie, armoede, gebrek aan scholing of juist teveel breinwerking, je noemt het maar. Toch, zou ik zeggen, dat een mens dan nog geen kalasjnikov ter hand neemt om in Le Bataclan rond te schieten als hij niet tot het kwaad is geneigd.
Zelfs de gewone burger neigt bij tijden tot het kwaad. Al die thrillers, games en geweldfilms hebben een afzetmarkt. Maar de lust tot het kwaad wordt in toom gehouden. Je houdt er nog te weinig van!
Niet echter bij bepaalde groepen, b.v. jihadisten. Die worden immers gevoed door een ideologie die het kwaad maskeert met mooie praatjes.
Daar is religie veelal sterk in en daarom zei Jezus terecht: ’Geef de Keizer wat des keizers is en de Here wat des here is.’
Heerlijk, heerlijk is het kwaad en daarom zegt Mittwoch misschien wel op bladzijde twee van Cocotte:
‘Toen Dr. Mittwoch jarenlang tot z’n strot in deze business en situatie was gesloten en iedereen hem zo’n beetje kende, de lezer, de burgemeester en het rapaille van de straat, kreeg hij duistere neigingen en een grote behoefte om zowel het kwade als het goede tot in essentie te leren kennen.’
Lees ‘Dagboek van de dief’ van Jean Genet eens. Of Zola’s ‘Thérèse Raquin’.
Zie het nut van goede literatuur. Velen zouden misschien minder onnozel tegenover het Kwaad staan als ze nog goede boeken lazen. In ieder geval is de roman een westerse uitvinding van de achttiende eeuw en heeft zich eeuwenlang gehandhaafd. De verbeelding, de beschrijving, de dorpsverteller is zelfs, durf ik te beweren, een essentieel onderdeel van een gezonde democratie en een middel tot verzet tegen absolute gedachten en dictaturen.
In ieder geval lees ik momenteel enkele brieven uit ‘Voltaire, Briefwisseling met Frederik de Grote 1736-1778’ om mijn gevoel voor de Verlichting weer wat te versterken.
Geen shit lezen citizen, bedoel ik, maar beproefde goede boeken. Dat verruimt de geest.
Tja, uit het beeldende beeldmateriaal dat ik zo zie op de teevee van lui die rondschieten, maskers voor hun gezicht trekken, met messen klaar staan om een ander de strot af te snijden komt vooral over dat ze er gewoon plezier in hebben.
Moments suprèmes de la vie? Anders kan ik die hang naar de dood ook maar moeilijk verklaren.
’Drie mannen van het moordcommando drongen om 21.40 schietend met kalasjnikovs Le Bataclan binnen.’
Ik zou eraan toevoegen: ‘Om hun vuige lust te bevredigen.’
Ik zocht een plaatje bij ‘ Het Kwaad’.
Eerst dacht ik aan het drieluik van
Van Leyden, toen aan Jeroen Bosch.
Vandaag de dag. Onthoofdingen.
En zo komen er wat plaatjes op.
Toen naar de duivel van het Internet.
Maar duivels zijn gewoon gekleed
met wat heet drietanden en grimassen,
Dus verder; dus naar Het kwaad op
INTERNET, daar wordt getoond
het kwaad, en wonderlijk, het is
gezet in vele toonaarden. Misschien
die heren in colbert en naast hen
sensualiteit, maar wacht daar houd
ik van. Dus, ja maar met mate, het kan
natuurlijk uit de klauwen lopen.
